zomergast I

Deze zomerblog is niet door mij geschreven, maar door een cliënte van mij.
De veranderingen in haar leven hebben ook gemaakt dat ze aan het schrijven is geslagen.
Regelmatig verrast ze me met iets nieuws!
Ze was zo vriendelijk mij toestemming te geven er twee te publiceren op mijn website.
Geniet u mee?










De boom

Het zijn maar 10 weken geweest
10 weken waarin jij mij begeleid hebt in mijn zoektocht naar mezelf..
10 weken waarin langzaam mijn angsten/onzekerheden verdwenen.
10 weken waarin ik steeds krachtiger werd.
10 weken ronddwalen in mijn lichaam op zoek naar mijn gevoel.
Ik heb aan je lippen gehangen, elk woord in mij opgenomen, meegenomen.
Oefeningen heel diep laten ervaren .doorvoelen.
Je hebt mij het gevoel gegeven dat we samen de weg konden bewandelen om er beter uit te komen.
Ik kon je vertrouwen.

Oude bomen staan als obstakels in de weg.
In de weg om mijn pad te bewandelen.
Ze geven schaduw aan de basis.
Het is te donker om nieuw leven te laten groeien.
Alleen lukte het mij ( als stoer wijf) niet die obstakels weg te werken.
Een voor een hebben we ze samen omgezaagd.
Er is weer licht in de duisternis, er is weer ruimte om een nieuwe boom te planten.
Het hart is gezond.
Het kernhout is mijn goede basis.
Het spinthout groeit ieder jaar aan.
Het cambium overgroeit de wonden.
Het schors beschermt tegen negatieve invloed
De komende jaren wordt de stam dikker en dikker.
De kroon steeds indrukwekkender.
Zo wil en ga ik worden.
Een boom die diep geworteld staat en de wereld met zijn takken omarmt.

Tineke